آیا کودکان اوتیسم حرف می زنند؟

مشاهده و ارزیابی رفتاری:

متخصصان بهداشتی مانند پزشکان کودکان، روانشناسان و روانپزشکان ممکن است رفتارهای کودک را مشاهده و ارزیابی کنند تا وجود هر یک از علائم اوتیسم را شناسایی کنند. همچنین استفاده از پرسشنامه‌ها و مصاحبه‌های استاندارد با والدین برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد رفتارها و توسعه کودک کمک کننده است.

ارزیابی‌های تخصصی:

در مرحله تشخیص اوتیسم، متخصصان مانند روانشناسان و پزشکان اطفال اقدام به انجام ارزیابی‌های توسعه‌ای و شناختی می‌کنند تا مهارت‌های زبانی، اجتماعی و شناختی کودک را مورد بررسی قرار دهند. در این فرایند، گفتاردرمانگران و کاردرمانگران نیز ممکن است دخیل باشند تا به ارزیابی دقیق‌تر مهارت‌های ارتباطی و حرکتی کودک کمک کنند و تعیین کنند که چه نوع حمایت‌ها و مداخلاتی برای بهبود وضعیت کودک مفید خواهند بود.

بررسی های پزشکی:

در فرآیند تشخیص اوتیسم، بررسی‌های پزشکی نقش مهمی ایفا می‌کنند. این بررسی‌ها شامل انجام آزمایش‌های پزشکی است که به منظور رد کردن سایر شرایط پزشکی انجام می‌شوند که ممکن است علائم مشابهی با اوتیسم ایجاد کنند، مانند اختلالات شنوایی. 

در موارد خاص، ممکن است آزمایش‌های ژنتیکی نیز انجام شوند تا علل احتمالی ژنتیکی اوتیسم بررسی شوند. این بررسی‌ها به تکمیل تصویر کلی از وضعیت سلامت کودک کمک می‌کنند و اطمینان حاصل می‌شود که تشخیص اوتیسم با دقت بیشتری صورت گیرد.

تشخیص نهایی اوتیسم معمولاً توسط یک تیم چندرشته‌ای از متخصصان بهداشتی انجام می‌شود که ممکن است شامل پزشکان، روانشناسان، روانپزشکان و سایر متخصصان باشد.